NƏHC-ül-BƏLAĞƏ - 9-CU XÜTBƏ
İmam Əli əleyhis-salamın kəlamlarındandır. (Burada Təlhə, Zübeyr və onların ”Cəməl” döyüşündəki yoldaşları pislənilir, qınanır.)
İldırım kimi guruldayaraq qorxutdular və şimşək tək çaxaraq yerlərindən qopdular. (Boş sözlərlə, səs-küylə fitnə-fəsad törətdilər və müharibəyə şərait yaratdılar.) Bu coşqu və gurultuya baxmayaraq, döyüş vaxtı aciz və qorxaq idilər. Biz iş görənə qədər səs salıb qorxutmuruq. (Sözlərimiz əməllərimizlə əlaqəlidir) yağmayana qədər sel axıtmırıq. (Yağış yağmamış selin gəlməsi mümkün olmadığı kimi, əməli olmasa söz danışan adamın qalib gəlməsi də mümkün deyil.)
وَ مِنْ كَلامٍ لهُ عليه السلام
في صفته و صفة خصومه و يقال انها في اصحاب الجمل
وَ قَدْ أَرْعَدُوا وَ أَبْرَقُوا، وَ مَعَ هذَيْنِ الْأَمْرَيْنِ الْفَشَلُ؛ وَ لَسْنَا نُرْعِدُ حَتَّى نُوْقِعَ وَ لَانُسِيلُ حَتَّى نُمْطِرَ
Hazırladı: Rəsul Mahmudzadə
Ardı var...
