HƏZRƏT İSA (ə) və HƏZRƏT YƏHYA(ə)NIN ƏHVALATI - 2

:

MƏN ALLAHIN BƏNDƏSİYƏM
Məryəm ibadət mehrabında namaz qılırdı. İsa beşiyinə uzanmışdı: parlaq bir ulduz kimi... Bahar vaxtı çiçəklənən qönçə kimi... Zəkəriyya və keşişlər otağa daxil oldular.

Onların biri kobudluqla Məryəmə müraciət edərək dedi:
-Çox çirkin bir iş görmüsən.
O birisi dedi:
-Ey Harunun bacısı! Nə atan pis bir kişi idi, nə də anan çirkin iş görən qadın!
Məryəm dayanmışdı. O öz qövmünə baxırdı. Onun çöhrəsində səmavi bir nur parlayırdı. Məryəm heç bir söz demədi. O, işarə ilə körpəni göstərdi.
İnsanlar təəccüb edərək dedilər:
-Beşikdə olan bir körpə ilə necə danışaq?
-Biz necə körpə ilə danışaq? Beşikdə olan bir körpə söz deyə bilərmi?
Onların təəccüblə uşağa baxdıqları anda möcüzə baş verdi. Körpə dil açaraq hadisənin həqiqəti üzərindən pərdə götürdü. O dedi:
-Mən Allahın bəndəsiyəm. O mənə səmavi kitab vermiş, peyğəmbər etmişdir. Allah mənim və sizin Rəbbinizdir. Ona ibadət edin. Harada olsam, Allah məni xeyir və bərəkətli etmişdir. O, diri olduğum müddətdə mənə namaz qılmağı və zəkat verməyi tövsiyə vermişdir. Allah məni, anama qarşı yaxşılıq edən yaratmışdır, zalım və rüsvayçı yox. Doğulduğum, dünyadan köçəcəyim və yenidən diriləcəyim gün mənə Allahın salamı olsun!
Bu həyəcanlı mənzərənin qarşısında Zəkəriyya Allaha səcdə etdi. O, Allahın ruhu və onun Məryəmə əta etdiyi əzəmətli vücud olan Məryəm oğlu İsanı təsdiqlədi.
Bəziləri təslim oldular. Ürəkləri imanla doldu. Bəziləri isə eləcə hadisəyə daş ürəkləri ilə yanaşır, o möcüzəyə inanmırdılar.

MÖHTƏRƏM AİLƏ
Allah Zəkəriyyaya vəd etdi ki, ona övlad əta edəcəkdir. O möcüzə də baş verdi. Yəhya doğuldu. Anası Yəsabat doğmaz bir qadın idi. Amma Allah-taala İsanı atasız yaratmışdı. O, doğmaz bir qadına da övlad verə bilərdi. Ona görə də, Zəkəriyya sevindi.
Yəhya doğuldu. Pak və imanlı bir uşaq idi. Allahı sevirdi, Allah da onu sevirdi. Zəkəriyyanın ailəsi möhtərəm və böyük ailə idi. Saleh ata, imanlı ana, ata və anasına yaxşılıq edən və insanların xeyrini istəyən uşaq.
İsa doğuldu; o həzrətin dünyaya gəlişi möcüzə və Allahın qüdrətinə insanlar üçün nişanə idi.
Yəhya da möcüzə ilə doğuldu. Çünki anası doğmaz qadın idi. Allah ona saleh övlad əta etmişdi ki, insanlar üçün nişanə və rəhmət olsun.
Bu iki müqəddəs insan Allahın qüdrətinə və rəhmətinə iki nişanə və sübut idi.
O zaman yəhudi cəmiyyəti fəsad, yalan və dünyapərəstlikdə qərq olmuşdu. Tövratın sözlərinin çox az bir hissəsi qalmışdı. Yəhudilər Allahın kəlamını dəyişdirmişdilər. Onlar bu işi öz mənafeləri və tamahkarlıqları üçün etmişdilər.
Yəhudilər maddi varlıqlardan başqa heç bir şeyə iman gətirməyən cəmiyyətə çevrilmişdilər. Kasıb və yoxsullar daha da kasıb, varlılar isə daha da varlı olurdular. Qızıl və cəvahiratdən başqa orada müqəddəs bir şey yox idi.

MİSİRƏ DOĞRU
O şəhərdə bir qiyam baş verdi. Beşiyində danışan uşaq qəribə bir uşaq idi. Zamanın hökuməti tərəfindən bir nümayəndə gəlib, o qəribə uşaq barəsində sual-cavab etməyə başladı: Beşiyində söz danışan, insanlara öz peyğəmbərliyini və onları zülmdən qurtaracağını xəbər verən körpə barəsində.
Roma paytaxtının hökuməti nigaranlıq hiss etdi. O, şəhərlərdə nə baş verdiyini bilmək istəyirdi. Hətta Zəkəriyya da yəhudilərin hiylə və məkrlərində kənarda qalmadı. Onun əleyhinə planlar cızıb, Roma hökmranını onu öldürməyə təhrik etdilər. Yəhudilər ürəklərində insanlara kin və düşmənçilik bəsləyirdilər. Onlar yalnız özlərini sevirdilər. Hər dəfə peyğəmbər gəlib, onlara nəsihət edərək düzgün yola dəvət etsəydi, onun əleyhinə hiylə qurar və onun qətlinə plan hazırlayırdılar.
Onların qəlbində Babilin əsarəti zamanından, yəni Buxtun-Nəsrin Fələstini işğal etdiyi və yəhudiləri əsir edərək Babilə apardığı zamandan böyük kin-küdurət var idi. O zamandan dünyaya hakim olmaq üçün plan çəkirdilər. Onlar Tilmut adlı bir kitab yazdılar və dedilər: “Bu kitabın hörmət və müqəddəsliyi Tövratdan üstündür.” Hətta Tövrat da onların məkr və hiylələrindən uzaq qalmadı. Onlar ilahi kəlamı və Allahın elçisi olan Musanın şəriətini dəyişdirdilər. Ona görə də, İsa atasız doğuldu. O, atasız doğuldu ki, bir möcüzə olaraq, Bəni-İsraili düzgün yola dəvət etsin. Yəhudilər, peyğəmbərlərin insanların xeyrini istədiklərini bildikləri halda, onları yalançı adlandırırdılar.
Məryəm uşağı üçün qorxdu. Yəhudilərin məkr və hiyləsindən çəkindi. O, Roma dövlətinin nümayəndəsi tədqiqat aparmaq üçün gəldiyi zaman Misirə qaçmaq fikrinə düşdü. Bir gecə Məryəm İsa Ruhullahı – o əzəmətli vücudu götürüb, öz vətənini tərk edərək, Misirə yollandı. Onlar uzun illər orada yaşadılar.

SƏMAVİ KİTAB
Zəkəriyyanın oğlu Yəhya hələ uşaq ikən hamını təəccübə salırdı. İnsan ona baxdıqda çöhrəsində iman nurunu görürdü. Onun gözlərində peyğəmbərlərin əzəmət və vüqarı parlayırdı.
Bir gün uşaqlar onun yanına gəlib dedilər: “Gəl birgə oynayaq.”
O isə ədəblə cavab verdi: “Mən oynamaq üçün yaranmamışam.”
Həmin uşaqlıq çağından çox şeyləri dərk edirdi: Məryəm möcüzə uşağı ilə nə üçün qaçdı? Niyə yəhudilər cəhalət, nadanlıq və azğınlıqda qərq olublar? Niyə kafir romalılar onlara hakim olublar?
Bütün bunlar ona görə idi ki, Bəni-İsrail haqq dindən uzaqlaşmışdı. Çünki onlar peyğəmbərlərə kafir olmuş və öz şəxsiyyətlərinə pərəstişə düçar olmuşdular.
Yəhya böyüyüb, igid bir cavana çevrildi. O, açıq-aşkar deyirdi: “Kimin iki paltarı varsa, onların birini paltarı olmayana versin! Xörəyi olanlar aclara yemək versinlər! Heç kəsə zülm etməyin və heç kəsə böhtan atmayın! Allahın yolu aydın və düzdür. Ondan azmayın!”

HERODİS
O zamanlar Şamda Romanın Herodis adlı hakimi hökmranlıq edirdi. O, bütpərəst və fasiq bir insan idi. Herodisin qardaşının gözəl bir həyat yoldaşı vardı. Herodis onu zorla özünə yoldaş etmək üçün qardaşından aldı. Heç kəs onun bu işinə etiraz etmədi. Yalnız Yəhya qəsb edən insana dedi: “Bu iş düzgün deyil! Sən belə bir iş görə bilməzsən!”
Yəhya sakit qalmadı. Herodisi pis işlərinə görə ittiham edərək ifşa edirdi.
Herodis Allahın peyğəmbərini həbs etmək fərmanını verdi. Məmurları onu tutdular. Onu zindana saldıqları zaman qorxmadı. Heç kəsə kömək üçün müraciət etmədi. O, şücaətli və qəhrəman bir insan idi. Zindanda da fəryad edərək deyirdi: “Məndən sonra daha güclü birisi gələcəkdir. Onun dövründə rəhmət hər yeri bürüyəcək. Zanbaq gülləri çiçəklənəcək. Kor gözlər işıqlanıb, günəşi görəcək və kar qulaqlar eşidəcəklər.”

BAYRAM MƏCLİSİ
Herodis böyük bir bayram məclisi qurmuşdu. O məclisdə qadınlar rəqs edir, kişilər şərab içirdilər. Kasıb və yoxsul insanlar sarayın bayırında acından ah-nalə edirdilər. Onlar zülm altında əziyyət çəkir və soyuqdan titrəyirdilər.
Amma hakim Herodis əyninə ipək paltar geyinmiş, qızıl, gümüş və qiymətli bəzək daşları ilə bəzənmiş taxt üzərində oturmuşdu. Zindanın divarları arxasından isə Yəhyanın səsi ucalırdı: “Ey Herodis! Ey zalım! Ey işğalçı! Ərli bir qadınla evlənmək sənə halal deyil.”
Bayram salonu cavan qız və kişilərlə dolu idi. Avaz və musiqi səsi ucalırdı. Herodis taxt üzərində oturmuşdu. Yeni həyat yoldaşı onun yanında idi. Onun gözlərindən hiylə, fəsad və şər qığılcımları saçırdı.
Herodis uzun müddət saxlanmış şərab camlarını başına çəkirdi. Bu zaman saraya rəngli ipək paltarları ilə öyünən gözəl bir qız daxil oldu.
Birdən Herodis ayağa qalxdı. O, yeni yoldaşına müraciət edərək dedi:
-Qızın çox gözəldir.
O qadın hiyləgərliklə dedi:
-Qızım Salumi sənin üçün rəqs edəcəkdir.
Hakim məst halda dedi:
-Mənim üçün?
-Hə, sənin üçün.
Salumi yaxınlaşdı. İşvə və nazla dedi:
-Mən sənin üçün rəqs edəcəyəm.
Hakim qışqırdı:
-Məmləkətimin yarısını sənə bağışlayıram.
-Yox. Mən nə qədər istəsəm.
-Nə qədər istəsən, sənə verəcəyəm.
Salumi çılpaq ayaqları ilə oynamağa başladı.
-Herodis ona vurulmuşdu. O, şərab camlarını başına çəkirdi.
Yəhudi qadın dedi:
-Salumini sənə verirəm.
Herodis şadlıqdan dəli olmuşdu.
Salumi yaxınlaşdı. O dedi:
-Nəyi mən istəsəm?
Herodis ona vurğunluqla qışqırdı:
-Nə istəyirsən, de! Məmləkətimin yarısını sənə bağışlayıram.
Salumi əfi ilan kimi burula-burula oynadığı halda dedi:
-Mən Yəhyanın başını istəyirəm: Zəkəriyya oğlu Yəhyanın.
-Yox! Yox! Başqa nə istəyirsən istə. Tax-tacımı sənə verərəm.
Anası fəsad və şərlə dedi:
-Yəhya sənə Salumi ilə evlənməyə icazə verməyəcək.
-Yəhya mənim səadətimin qarşısını alacaq?
-Hə! Yəhya.
Salumi dedi:
-İstəyirəm, mənim üçün qızıl bir teştdə Yəhyanın başını gətirəsən.
Herodis əl çalır və şadlıq edirdi. Gözləri şərlə qaynayırdı. Avaz və musiqi dayandı.
Herodis qışqırdı:
-O məhbusu mənim yanıma gətirin! Yəhyanı bura gətirin!
Balaca qızlar salondan qaçdılar. Bayram salonu dəhşətli bir məhkəməyə çevrildi.
Məmurlar Yəhyanı gətirdilər. Onu zəncirlə bağlamışdılar. Çöhrəsi səmavi nurla parlayırdı. Ağ bulud parçası kimi işıq saçırdı.
Herodis qışqırdı:
-Mən bu qadınla evlənirəm. Mən bu məmləkətin hökmranıyam.
Yəhya qəzəblə buyurdu:
-Belə bir iş sənə halal deyil.
Herodis qışqırdı:
-Tezliklə bu qadının qızı ilə də evlənəcəyəm. Salumi ilə evlənəcəyəm.
Yəhya qışqırdı:
-Olmaz! Kişi ərli qadınla evlənə bilməz. Kişi öz qadınının qızı ilə evlənə bilməz.
Herodis kinlə qışqırdı:
-Başını bədənindən ayıracağam ki, səsin kəsilsin.
Yəhya elə qışqırdı ki, sarayın divarları lərzəyə düşdü:
-Sənin üçün halal deyil. Sənin icazən yoxdur.
Herodis qışqırdı:
-Cəllad, cəld onun boynunu vur!
Beləliklə, zülm qılıncı Allahın peyğəmbərinin başını kəsmək üçün havaya qalxdı. Dəhşətli bir hadisə baş verdi: Yəhyanın başı mərmər daşlar üstündə dığırlandı. Amma, hələ də ondan səs eşidilirdi:
-Sənə halal deyil. Sənə halal deyil. Sənə ha lal de yil...
Herodis qorxdu. Üzünü adamlarına tutub, məşəlləri söndürmələrini və onun yanına gəlmələrini əmr etdi.
Yəhya şəhid oldu. Amma sözləri hələ də sarayın içində və şəhərdə eşidilirdi.
Yəhya özündən sonra gələcək peyğəmbərlər barəsində xəbər vermişdi. O, həzrət İsanın peyğəmbərliyini təsdiq edən və onun gəlməsini xəbər verən ilk insan idi.
Allah-taala Quranda buyurmuşdur: “Salam olsun ona (Yəhyaya), doğulduğu, dünyadan getdiyi və diriləcəyi gün.”
Həzrət İsa Məsih Yəhyanın şəhid olmasını eşitdikdə, çox qəmgin olub buyurdu: “Zəkəriyya oğlu Yəhyadan üstün bir kəs anasından doğulmamışdır.”

Kitabın adı: Peyğəmbərlərin həyatı
Tərcümə edən: V. Hüseynzadə

Ardı var ...

 ARDINI BURADAN OXUYUN

 

Tags: DİNLƏR VƏ MƏZHƏBLƏR, TARİX

Çap

Bismillahir-Rəhmanir-Rəhim. ƏsSəlamu ələykə ya Rəsuləllah - ƏsSəlamu ələykə ya Vəliyyəllah!